ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
این مقاله در مورد گرامر کامل زبان انگلیسی می باشد.
تعداد صفحات: 36
فرمت:ورد(قایل ویرایش)
زمان دستوری را ( tense) وغیردستوری را (time) می نامند.
زمان غیر دستوری محیطی است عمومی که همه وقایع در آن به صورت توالی و یا ظاهراً به توالی رخ می دهد.
وقایع و تغییر اشیاء در زمان روی می دهند و به تعبیری زمان چیزی است که به سمت آینده حرکت می کند.
زمان غیر دستوری برای همه بشریت یکسان است.
زمان دستوری ( tense ) عبارت است از قابلیت دستوری افعال که به اشکال و ترتیبهای متمایز از هم نشان می دهد که عمل در چه زمانی صورت گرفته،می گیرد و یا خواهد گرفت.
بنابراین زمان دستوری در زبان های مختلف اشکال گوناگون دارد.
غالباً time , tense با یکدیگر برابر نیستند . برای مثال افعال در زمان حال می توانند زمان آینده را هم نشان دهند.
قوانین دستوری به ما نمی گویند که چه باید گفت . بلکه به ما می گویند چگونه چیزها را به طور صحیح بیان کنیم.
تعریف فعل :
کلمهایاست که زمان انجام کار را نشان می دهد.
فعل مرکز گرامرییک جمله است وبعداز فاعل و قبل از هرنوع کامل کننده ای قرارمی گیرد و سه نوع اشتقاق صرفی دارد :-ing , -ed ,-s
افعال فارسی دارای سه زمان است : گذشته- حال – آینده (Time) .
اما امروزه بعضی از زبان شناسان افعال فارسی معتقدند که صورتاً دو زمان بیشتر نداریم : حال و گذشته (tense) .
هرگاه فعل در گذشته اتفاق افتد آن را ماضی و اگر در حال روی دهد ، مضارع یا حال و هرگاه در آینده روی دهد آن را مستقبل می نامند.
افعال به خصوص به دلیل معانی مختلف فعل ها نمیتوانند در زمان های به خصوص استفاده شوند ،
ما بایستی قبل از استفاده از فعل در یک زمان راجع به معنی آن فعل همچنین معنی کل جمله بیندیشیم ، در تمام موارد بایستی معنی و